В конце 2019 года 25-летний Юнир Сюбаев стал «Почетным донором России». Тогда газета «Юлдаш» писала о молодом доноре. Это было удивительно: 60 плазмодач за 7 лет. Спустя почти год мы встретились с ним, чтобы подробнее узнать об этом парне, выяснить, продолжает ли он делиться кровью после получения почетного звания. Юнир родился и вырос в селе Черемишево Лямбирского района. В родном селе окончил 9 классов школы. Затем поступил в Саранский техникум энергетики и электронной техники им. А.И.Полежаева, где обучался программированию. Именно в период обучения в 2012 году в возрасте 18 лет вместе со своими сокурсниками Юнир впервые стал донором крови.

Сәймә Фәттах кызы Алыкова (Әхмәтҗанова) 1931 елның 18 мартында Татарстан Республикасы Алабуга районы Татар Дөмдөме авылында туа. Беренче сыйныфны гына тәмамлап өлгерә - сугыш башлана. Матур вакытлар - балачак еллары. Кояш, әни елмаюы һәм шатлык белән тулган була шул балачак... Еллар узу белән анда ешрак кайтасы килә һәм бары тик хәзер генә бу бәхетнең нинди бәхет икәнен абайлыйсың - ваемсыз балачак, тыныч күк астындагы матур балачак. Сугыш башлану белән бергә балачак та бетә. Авыл ир-атларын фронтка алалар, алар урынына хатын-кызлар, картлар һәм балалар баса.

Ельники авылында балаларның нинди матур эшләр эшләп үсүенә гаҗәпләнергә була.Кайчагында  нәкъ балалар өлкәннәр-нең кимчелекләрен дә юкка чыгаралар. Әйтик, бу район үзәгендәге Заречная урамында кечкенә генә уен зонасы бар иде, анда балалар җыела иде. Тик менә хуҗалар үзләренең утарларын шундый дәрәҗәдә ташлаган, хәтта кеше биеклеге бурьян белән кырмалаулар, куаклар да үсә башлаган. Нинди балалар уеннары биредә?.. Эле янгын куркынычы да яный. Тик менә бер көнне территорияне чистарту буенча эш кайный башлый. Һәм бу эш белән кем шөгыльләнә дип сорарсыз – Ельники лицееның урта сыйныф укучылары һәм аларның сыйныф җитәкчеләре!

В селе Митрялы Темниковского района с давних пор в хозяйствах держат гусей и другую птицу. И не случайно, что в этом татарском селе до сих пор сохранился народный праздник «Казлар бәйрәме», когда с началом первых заморозков, все дружно, помогая друг другу, ощипывали гусей, обрабатывали пух, который шел на подушки и перины. В этом году, когда личные контакты ограничены и нельзя проводить массовые мероприятия, праздник ощипывания гуся проходит в узком кругу, совсем «по-домашнему». И сейчас митряловцы только начинают обрабатывать и заготавливать впрок мясо гуся. Как и у всех в этом селе, на подворье у Сафии Каюмовны Ялышевой много разной птичьей живности – держат кур, гусей, индюков и даже незнакомых пока для всех мулардов.